Bagaimanakah piano elektronik berbeza daripada pensintesis?

Ramai pendatang baru dalam muzik sering mempunyai soalan berkaitan pilihan alat muzik. Dengan kemajuan teknologi, pemuzik juga mendapat manfaat daripada peluang baharu ini. Sebagai contoh, gitar elektrik pertama dicipta pada tahun 1931. Ia menggunakan penderia elektromagnet untuk merasakan getaran rentetan. Konsep yang sama digunakan dalam piano elektronik Fender Rhodes dan Wurlitzer awal.

Piano digital direka sebagai alternatif kepada piano akustik. Alat ini hampir sepenuhnya menyampaikan sifat-sifat piano kayu, baik secara luaran dan bunyi. Peranti elektronik jauh lebih ringan daripada peranti akustik, jadi ia boleh dibawa dengan mudah dari satu tempat ke tempat lain.

Terdapat pelbagai jenis piano digital: mudah alih, hibrid, konsol, pentas, piano besar digital, piano pengatur.

Piano elektrik tegak biasanya dipasang di dinding untuk kegunaan rumah. Piano pentas sering digunakan apabila bermain dengan orkestra secara langsung. Alat jenis ini menyerupai pensintesis atau stesen kerja muzik. Peranti jenis ini selalunya tidak mempunyai pembesar suara dalaman, tetapi menggunakan penguat papan kekunci atau sistem pembesar suara yang berkuasa.

Alat ini biasanya mempunyai badan yang kukuh yang boleh menangani tekanan dengan lebih baik dengan pergerakan yang kerap. Ia juga tidak mempunyai pendirian tetap dan pedal sustain tetap, tetapi sebaliknya mempunyai sistem mudah alih. Piano besar digital yang besar seperti Roland mempunyai kawalan kelantangan. Sesetengah model mampu menghasilkan bunyi sekeliling. Papan kekunci piano besar elektronik dengan setia menghasilkan semula sensasi sentuhan alat akustik.

Pensintesis ialah alat papan kekunci elektronik yang menjana isyarat dan menukarkannya kepada bunyi. Sejak 2010, syarikat alat muzik digital telah menghasilkan papan kekunci digital yang mengagumkan. Piano elektronik berbeza daripada pensintesis dalam penampilan dan pengisian dalaman. Pensintesis kelihatan seperti papan kekunci besar dengan pelbagai butang. Ia kurang besar dan tidak kelihatan seperti piano biasa.

Peranti sedemikian hanya boleh menjana dan menskalakan bunyi. Enjin sintesis, analog atau digital, adalah ciri utama pensintesis. Oleh itu, pelbagai bunyi berbeza disediakan: gitar, seruling, organ, cello, paip dan lain-lain. Kebanyakan instrumen klasik mempunyai 49 kekunci, yang cukup untuk mencipta bunyi dan corak. Walau bagaimanapun, piano elektronik biasanya mempunyai 88 kekunci selain daripada versi mudah alih. Ini juga perbezaan antara alat.

Banyak kawalan untuk peranti ini membolehkan pemuzik mencipta bunyi dengan cepat dengan sedikit usaha. Kebanyakan pensintesis berprestasi tinggi menawarkan pelbagai pilihan enjin bunyi dan prestasi. Anda boleh bertukar dengan mudah antara sampel, memodulasi rantai kesan dan banyak lagi. Piano digital lebih ringkas daripada pensintesis. Ia selalunya mempunyai sehingga 20 nada pratetap secara keseluruhan, berbanding dengan ratusan nada yang tersedia pada pad kekunci berangka.

Pensintesis juga mempunyai output MIDI yang membolehkan anda menyambung ke komputer anda melalui antara muka yang murah. Dalam kes ini, anda boleh merakam dan mengedit permainan dengan menambah pihak tambahan. Pensintesis juga termasuk papan kekunci MIDI, yang tidak menghasilkan bunyi dengan sendirinya. Untuk didengari, ia mesti disambungkan kepada sumber bunyi seperti modul bunyi, contohnya. Malah pengatur yang murah menawarkan kefungsian protokol USB dan MIDI.

Badan instrumen biasanya diperbuat daripada plastik, tetapi terdapat juga piano elektronik kayu. Produk kayu selalunya terdengar lebih bersih kerana sifat bahan tersebut. Pembesar suara dipasang dalam kotak instrumen.

Tidak seperti synthesizer, piano tidak mempunyai keupayaan teknikal untuk merakam dan memainkan melodi. Pemproses terbina dalam mengawal bunyi instrumen dan mengeluarkannya melalui pembesar suara atau fon kepala, bergantung pada kekuatan dan halaju menekan. Peranti digital mempunyai fungsi MIDI (Musical Instrument Digital Interface).

Kebanyakan piano elektronik mempunyai papan kekunci 88 kekunci bergraduat dengan aksi tukul berwajaran penuh yang menyerupai piano akustik. Dan terdapat juga kunci pegas separuh wajaran atau tidak berwajaran. Kekunci piano adalah standard. Kekunci putih instrumen ialah 23 × 145 mm, dan kekunci hitam ialah 9 × 85 mm. Rintangan tekanan juga adalah standard. Papan kekunci tidak boleh mensintesis bunyinya sendiri.

Pensintesis tidak mempunyai kunci sedemikian. Ia lebih kecil daripada piano dan sangat mudah ditekan. Papan kekunci sedemikian boleh sama ada dinamik atau tidak. Papan kekunci dinamik berbeza kerana kelantangan bunyi bergantung pada daya menekan dan kelajuan memainkan alat itu.

Piano akustik konvensional dan piano besar mempunyai 9 oktaf. Bilangan nota sepadan dengan bilangan kunci. Instrumen ini mempunyai 88. Oktaf disusun mengikut urutan bermula dari subcontroctave dari kiri ke kanan. Terdapat juga piano elektronik 73 kekunci atau 76 kekunci, seperti Yamaha P-121 atau Korg LP-380.Tetapi biasanya ia adalah papan kekunci dengan papan kekunci berwajaran gaya piano 88 kekunci. Kebanyakan pensintesis 5 oktaf tidak mempunyai kunci berwajaran.

Bunyi alat muzik papan kekunci digital dipanggil sampel. Ini adalah entri pendek yang telah diprogramkan ke dalam memori peranti. Setiap kunci memainkan sampel.

Untuk pembiakan bunyi, teknologi AWM (Advanced Wave Memory) digunakan. Ini adalah kaedah yang dibangunkan oleh Yamaha untuk merakam bunyi daripada alat akustik asal. Sampel kemudian dikuatkan oleh pembesar suara dalaman. Dan juga peranti digital boleh disambungkan ke penguat.

Model papan kekunci digital yang paling popular ialah: Casio, Yamaha, Roland, Ringway, Medeli, Korg.

Kos synthesizer bermula pada 5000 rubel. sehingga 200 ribu rubel, bergantung pada model. Harga piano digital bajet bermula pada 20 ribu rubel. Pilihan yang lebih mahal adalah dari 50 ribu rubel. (padat) sehingga 300 ribu rubel (profesional).

Alat Casio sangat sesuai untuk melatih pemula, kerana ia menghasilkan peralatan yang murah dan berkualiti tinggi. Jika anda mahukan piano mahal yang elegan, maka anda boleh mengambil sesuatu daripada Yamaha. Walau bagaimanapun, alat yang mahal biasanya diperlukan oleh pakar. Pensintesis mudah sudah cukup untuk pemula.

Sebelum memulakan latihan, anda perlu menentukan matlamat dan objektif. Sebagai contoh, pelajar sekolah klasik mungkin memerlukan instrumen dengan 7 oktaf, kerana dalam proses itu dia akan mempunyai tugasan yang mungkin memerlukan pic tertentu dari instrumen itu. Dan hanya piano 7 oktaf boleh memberikan nada ini. Bagi pelajar seperti itu, piano digital adalah baik.

Walau bagaimanapun, pelajar yang meminati genre muzik yang berbeza tidak semestinya memerlukan 7 oktaf untuk ekspresi muzik. Jadi tidak mengapa untuk menggantikan piano dengan synthesizer. Apabila datang untuk membeli alat, anda perlu memikirkan sama ada anda benar-benar memerlukan alat dengan rangkaian yang luas. Semakin banyak oktaf instrumen itu, semakin lama ia.

Bagi mereka yang ingin mencipta muzik tarian elektronik, lebih baik memilih synthesizer, kerana ia memberikan keupayaan untuk mensimulasikan bunyi. Ini bermakna anda boleh menambah reverb, resonans atau pemampat dalam masa nyata.

Pelaku klasik memerlukan instrumen papan kekunci dengan kekunci berwajaran. Di samping itu, piano digital membolehkan anda menggunakan pelbagai nota. Ia lebih mudah untuk belajar daripadanya kerana ia tidak mempunyai banyak sampel untuk ditangani.

Untuk maklumat tentang bagaimana piano elektronik berbeza daripada pensintesis, lihat video berikut.